Kwiat kozibród łąkowy. Kwiat Tragopogon pratensis

Kozibród łąkowy – informacje

Kozibród łąkowy to gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych, szeroko rozpowszechniony w Europie oraz części Azji. W Polsce jest rośliną pospolitą, występującą na niemal całym obszarze kraju. Jest to roślina dwuletnia, która osiąga wysokość od 30 do 80 cm, a w sprzyjających warunkach nawet do 100 cm.

Charakterystyczna dla kozibrodu łąkowego jest jego prosta, wzniesiona łodyga, która może być pojedyncza lub słabo rozgałęziona. Liście są równowąskie, często łukowato zgięte i całobrzegie, rozmieszczone skrętolegle na łodydze. Roślina zawiera mleczny sok, który wydziela się po uszkodzeniu tkanek.

Kwiaty kozibrodu łąkowego mają jasnożółty kolor i zebrane są w koszyczki o średnicy od 3 do 6,5 cm, które osadzone są pojedynczo na długich szypułkach. Roślina kwitnie od maja do sierpnia, choć w sprzyjających warunkach może kwitnąć aż do września. Po przekwitnięciu tworzy wrzecionowate niełupki z charakterystycznym puchem kielichowym, przypominające dmuchawce.

Kozibród łąkowy – występowanie

Kozibród łąkowy występuje na terenach otwartych, preferując łąki, miedze, przydroża oraz tereny ruderalne. Spotykany jest na glebach o średnim i wysokim poziomie azotu, co sprawia, że często pojawia się w miejscach użytkowanych rolniczo.

W Polsce kozibród łąkowy jest rośliną pospolitą na większości terytorium, jednak jego rozmieszczenie może być mniej gęste w niektórych regionach. Spotykany jest zarówno na nizinach, jak i w niższych partiach gór. Najlepiej rozwija się na glebach gliniasto-piaszczystych i gliniastych, bogatych w próchnicę.

Podobne gatunki

W Polsce występują również inne gatunki kozibrodu, które mogą być mylone z kozibrodem łąkowym. Należą do nich:

• Kozibród wielki – osiąga większe rozmiary, a jego koszyczki kwiatowe są wyraźnie większe.
• Kozibród wschodni – różni się budową owoców oraz preferencjami siedliskowymi.
• Kozibród porolistny – rzadziej spotykany w Polsce, charakteryzujący się delikatniejszym pokrojem.

Ciekawostki o kozibrodzie łąkowym

• Kozibród łąkowy często otwiera swoje kwiaty rano, a zamyka je już w południe, dlatego nazywany jest czasem „zegarową rośliną”.
• Jest rośliną chętnie zjadana przez bydło, ale jego nasiona mogą przypadkowo zanieczyszczać plony.
• Jego puch kielichowy pozwala nasionom przenosić się na duże odległości dzięki wiatrowi.

Zastosowanie kozibrodu łąkowego

Kozibród łąkowy od wieków był wykorzystywany w medycynie ludowej. Wierzono, że jego korzenie mają właściwości wykrztuśne i mogą pomagać w chorobach dróg oddechowych. Młode pędy były spożywane jako warzywo, przypominające w smaku szparagi.

Obecnie kozibród łąkowy pełni funkcję rośliny pastewnej, dostarczając pożywienia dla zwierząt hodowlanych. Jego obecność w ekosystemie jest również istotna dla owadów zapylających, takich jak pszczoły i motyle.

Podsumowanie

Kozibród łąkowy to pospolita roślina, która odgrywa ważną rolę w ekosystemie łąkowym. Jest łatwo rozpoznawalna dzięki żółtym kwiatom i charakterystycznemu puchem kielichowemu, który ułatwia rozsiewanie nasion. Mimo że często jest traktowany jako chwast, jego wartość jako rośliny pastewnej oraz elementu krajobrazu naturalnego jest nieoceniona.